USŁUGI TELEKOMUNIKACYJNE- TELEFON

Kontakt
RODO - Klauzula Informacyjna
Programy zdrowotne
Ogłoszenia
Przetargi
Petycje
Sport
Organizacje pozarządowe
Strona główna
Dyżury aptek
Edukacja
Niepełnosprawność
- Apteki i punkty apteczne powiatu bolesławieckiego dostosowane dla osób niepełnosprawnych
- Pomoc dla osób niepełnosprawnych
- Instytucje i organizacje działające w Powiecie Bolesławieckim na rzecz osób niepełnosprawnych
  - Instytucje
  - Organizacje
- Podział środków PFRON
  - Informacja o przyznanych środkach dla Powiatu Bolesławieckiego
- Zlecenie organizacjom pozarządowym zadań rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych
- Programy realizowane na rzecz osób niepełnosprawnych
- Powiatowa Społeczna Rada ds. Osób Niepełnosprawnych przy Staroście Bolesławieckim
- Sprawy różne
- Program wyrównywania różnic między regionami III
Powiatowe inwestycje w infrastrukturę sportową
Ankieta dla klientów
Archiwum
- Powiatowa Rada Działalności Pożytku Publicznego w latach 2017-2020
- Powiatowa Rada Działalności Pożytku Publicznego lata 2015-2017
Inwestycje
Deklaracja dostępności
Zintegrowane Inwestycje Terytorialne Zachodniego Obszaru Integracji
Wykaz dróg powiatowych

Załatw sprawę !

Ważne linki

USŁUGI TELEKOMUNIKACYJNE- TELEFON

Szczegóły: Opublikowano: piątek, 16, sierpień 2013 10:16

USŁUGI TELEKOMUNIKACYJNE – TELEFON.

Aktualnie trudno wyobrazić sobie codzienne funkcjonowanie tak w pracy jak i w życiu prywatnym bez korzystania z szeroko rozumianych usług telekomunikacyjnych. Dzwoniąc, przeglądając stronę internetową, oglądając telewizję, korzystając z komunikatora internetowego – w każdej z tych sytuacji korzystamy z usług internetowych.

Można śmiało powiedzieć, że w dziedzinie dostępu społeczeństwa do usług internetowych nasz kraj w ostatnim dwudziestoleciu przeszedł prawdziwą rewolucję skutkującą przede wszystkim zwiększeniem dostępu do usług telekomunikacyjnych, spadkiem ich cen oraz wejściem na rynek wielu nowych firm świadczących usługi telekomunikacyjne. Niemal każda osoba i gospodarstwo domowe korzysta z usług telekomunikacyjnych, które zwykle świadczone są na podstawie umowy zawartej z tzw. operatorem telekomunikacyjnym, czyli przedsiębiorcą zajmującym się organizacją i świadczeniem usług telekomunikacyjnych.

Z dostępnością i powszechnością usług telekomunikacyjnych nierozerwalnie związane są również problemy jakie napotykają konsumenci w korzystaniu z tych usług. Przed przystąpieniem do omówienia najbardziej typowych sytuacji problemowych i wskazówkami jak sobie z nimi radzić, warto jednak uporządkować i wyjaśnić znaczenie podstawowych pojęć odnoszących się do usług telekomunikacyjnych.

Usługi telekomunikacyjne można podzielić według różnych kryteriów. Poniżej znajduje się podział uwzględniający najbardziej typowe i powszechne usługi telekomunikacyjne, z których korzystają konsumenci.

usługi telefoniczne polegające głównie na uzyskaniu połączeń głosowych (rozmowa telefoniczna) oraz połączeń typu SMS, faks.
usługi dostępu do Internetu polegające głownie na uzyskaniu dostępu do zasobów sieci www.
usługi dostarczenia sygnału TV polegające głównie na dostarczeniu programów telewizyjnych w technologii kablowej oraz telewizji satelitarnej.

PONIŻEJ KILKA PRZYDATNYCH INFORMACJI :

Zgodnie z art. 161 ust. 2 ustawy Prawo telekomunikacyjne, dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest uprawniony do przetwarzania następujących danych dotyczących użytkownika będącego osobą fizyczną:
1)nazwisk i imion;
2) imion rodziców;
3) miejsca i daty urodzenia;
4) adresu miejsca zameldowania na pobyt stały;
5) numeru ewidencyjnego PESEL - w przypadku obywatela Rzeczypospolitej Polskiej;
6) nazwy, serii i numeru dokumentów potwierdzających tożsamość, a w przypadku cudzoziemca, który nie jest obywatelem państwa członkowskiego albo Konfederacji Szwajcarskiej - numeru paszportu lub karty pobytu;
7) zawartych w dokumentach potwierdzających możliwość wykonania zobowiązania wobec dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych wynikającego z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Dalej przywołany przepis stanowi, że oprócz danych, o których mowa powyżej, dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych może, za zgodą użytkownika będącego osobą fizyczną, przetwarzać inne dane tego użytkownika w związku ze świadczoną usługą, w szczególności:
־ numer identyfikacji podatkowej NIP,
־ numer konta bankowego lub karty płatniczej,
־ adres korespondencyjny użytkownika, jeżeli jest on inny niż adres miejsca zameldowania na pobyt stały tego użytkownika,
־ adres poczty elektronicznej,
־ numery telefonów kontaktowych.

Należy również wiedzieć, że zgodnie z art. 57 ustawy Prawo telekomunikacyjne, dostawca usług może uzależnić zawarcie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do sieci, od:
1) dostarczenia przez użytkownika końcowego dokumentów potwierdzających możliwość wykonania zobowiązania wobec dostawcy usług wynikającego z umowy;
2) pozytywnej oceny wiarygodności płatniczej użytkownika końcowego wynikającej z danych będących w posiadaniu dostawcy usług lub udostępnionych mu przez biuro informacji gospodarczej w trybie określonym w ustawie z dnia 14 lutego 2003 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych (Dz. U. Nr 50, poz. 424 ze zm.); dostawca usług powiadamia użytkownika końcowego o wystąpieniu takiego zastrzeżenia.

Art. 57 ust. 3 stanowi, że dostawca usług może odmówić użytkownikowi końcowemu zawarcia umowy o zapewnienie przyłączenia do sieci lub o świadczenie usług telekomunikacyjnych lub zawrzeć umowę o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do sieci na warunkach mniej korzystnych dla użytkownika końcowego w wyniku negatywnej oceny wiarygodności płatniczej dokonanej na podstawie informacji udostępnionych przez biuro informacji gospodarczej, w szczególności poprzez żądanie zabezpieczenia wierzytelności wynikających z tej umowy.

TERMIN ROZPATRZENIA REKLAMACJI :

Zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.) jeżeli reklamacja usługi telekomunikacyjnej nie zostanie rozpatrzona w terminie 30 dni od dnia jej złożenia, uważa się, że ta reklamacja została uwzględniona. Licząc ustawowy termin 30 dni należy mieć na uwadze co najmniej dwie istotne wskazówki:
־ zgodnie z art. 111 § 2 Kodeksu cywilnego, do terminu 30 dni nie wliczamy dnia wpływu (złożenia) reklamacji, czyli jeśli np. reklamacja wpłynęła 1 danego miesiąca, to termin 30 dni będzie liczony od 2 danego miesiąca.

־ do zachowania ustawowego terminu 30 dni wystarcza nadanie najpóźniej w 30-stym dniu listu poleconego zawierającego odpowiedź operatora. Interpretacja przepisów ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 1 października 2004 r. w sprawie trybu postępowania reklamacyjnego oraz warunków, jakim powinna odpowiadać reklamacja usługi telekomunikacyjnej (Dz. U. Nr 226, poz. 2291) nie daje podstaw do przyjęcia stanowiska o konieczności dostarczenia odpowiedzi do abonenta w terminie 30 dni.

CO ZROBIĆ JEŚLI REKLAMACJA ZOSTAŁA ROZPATRZONA ODMOWNIE ?

W przypadku odmownego rozpatrzenia reklamacji należy zwrócić uwagę, czy operator dopełnił ustawowy obowiązek udzielenia odpowiedzi w terminie 30 dni. Zgodnie z § 7 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 1 października 2004 r. w sprawie trybu postępowania reklamacyjnego oraz warunków, jakim powinna odpowiadać reklamacja usługi telekomunikacyjnej (Dz. U. Nr 226, poz. 2291), w przypadku odmowy uznania reklamacji w całości lub części odpowiedź na reklamację powinna dodatkowo zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne oraz zostać doręczona reklamującemu przesyłką poleconą.
Po zapoznaniu się z treścią odpowiedzi można podjąć następujące działania:
1) złożyć odwołanie od negatywnej decyzji operatora (tym bardziej jeśli taki tryb przewiduje regulamin usług),
2) złożyć wniosek o mediację Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej,
3) złożyć wniosek i rozstrzygnięcie sporu przez Stały Polubowny Sąd Konsumencki przy Prezesie UKE,
4) złożyć wniosek o pomoc prawną do Miejskiego/Powiatowego Rzecznika Konsumentów właściwego według miejsca zamieszkania konsumenta,
5) skierować pozew do sądu cywilnego przeciwko operatorowi.

Z praktyki rzecznika wynika, że nie jest wskazane łączenie np. wniosku o mediację oraz wniosku od Rzecznika Konsumentów. Przepisy regulujące tryb mediacji Prezesa UKE, Stałych Polubownych Sądów Konsumenckich przy Prezesie UKE oraz Miejskich/Powiatowych Rzeczników Konsumentów nie przewidują współdziałania tych instytucji w przypadku złożenia wniosku o pomoc prawną dotyczącego tego samego sporu. Tak wiec, po wyczerpaniu toku postępowania reklamacyjnego należy zdecydować z której formy polubownego rozstrzygnięcia sporu bądź pomocy pranej konsument chce skorzystać, tak aby nie powielać wniosków i tym samym nie prowadzić do sytuacji, w której kilka instytucji zwraca się do operatora z interwencjami w tej samej sprawie.

CZY MAPA ZASIĘGU DAJE GWARANCJĘ, ŻE USŁUGI BĘDĄ DZIAŁAĆ ?

Tzw. mapki zasięgu sieci nie dają gwarancji, że na wyznaczonym przez nie obszarze usługi operatora będą dostępne. Mapka zasięgi sieci nie stanowi wzorca umownego w rozumieniu art. 384 § 1 Kodeksu cywilnego i w związku z tym nie jest integralną częścią umowy obok regulaminu i cennika. Jest to dokument, który daje jedynie przybliżony obraz dostępu do usług świadczonych przez operatora. Dlatego też podjęcie decyzji o zawarciu umowy w oparciu o zasięg przedstawiony na tzw. mapce zasięgu może prowadzić do sytuacji, w której w rzeczywistości jakość usług będzie inna aniżeli ta przedstawiona na mapce.
Dlatego należy pamiętać, że najbardziej wiarygodną metodą sprawdzenia dostępności/zasięgu usług wybranego operatora jest sprawdzenie na miejscu (w miejscu, w którym zwykle konsument zamierza korzystać z usług) czy usługa działa i czy poziom jej świadczenia jest zadowalający. Takie sprawdzenie można wykonać pożyczając np. telefon (w przypadku usług głosowych) lub modem (w przypadku dostępu do Internetu) od osoby, która korzysta z usług wybranego operatora. Na rynku pojawiły się również promocje umożliwiające zawarcie umowy z możliwości odstąpienia od umowy w krótkim (zwykle 7-10 dniowym) terminie umożliwiającym sprawdzenie przydatności usługi. W tym ostatnim przypadku należy dokładnie zapoznać się z warunkami skutecznego odstawienia od umowy. Zwykle wiąże się to z koniecznością złożenia wypowiedzenia na piśmie oraz zwrotu zakupionego sprzętu wraz z wszystkimi dokumentami oraz dowodem zakupu.

ZMIANA REGULAMINU PRZEZ OPERATORA A ODSTĄPIENIE OD UMOWY :

Zgodnie z art. 60a ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne, dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych doręcza abonentowi na piśmie oraz podaje do publicznej wiadomości treść każdej proponowanej zmiany warunków umowy określonych w regulaminie. z wyprzedzeniem co najmniej jednego okresu rozliczeniowego przed wprowadzeniem tych zmian w życie. Jednocześnie abonent powinien zostać poinformowany o prawie wypowiedzenia umowy w przypadku braku akceptacji tych zmian.
Dalej przepis ten stanowi, że w razie skorzystania z prawa wypowiedzenia umowy, operatorowi nie przysługuje roszczenie odszkodowawcze, a także zwrot ulgi, o której mowa w art. 57 ust. 6 (ulga przyznana przy zawarciu tzw. umowy promocyjnej), o czym abonent powinien zostać także poinformowany. Jednakże należy pamiętać, że po nowelizacji ustawy która weszła w życie w dniu 6 lipca 2009 r. w dwóch przypadkach prawo odstąpienia związane ze zmianą regulaminu doznaje ograniczeń. Zgodnie z art. 60a ust. 3 ustawy Prawo telekomunikacyjne, prawa odstąpienia bez roszczeń odszkodowawczych nie stosuje się, jeżeli konieczność wprowadzenia zmian w regulaminie, wynika bezpośrednio ze zmiany przepisów prawa, w tym również usunięcia niedozwolonych postanowień umownych. Wynika z tego, że w tych dwóch przypadkach konsument może wypowiedzieć umowę, jednakże operator może dochodzić roszczeń odszkodowawczych związanych z zawarciem umowy na warunkach promocyjnych.

JAK WYPOWIEDZIEĆ UMOWĘ ?

Mając na uwadze popularność tzw. umów promocyjnych, należy przede wszystkim zapoznać się z treścią umowy oraz będącego zwykle jej integralną częścią regulaminem świadczenia usług. Treść tych dokumentów powinna dać odpowiedź czy umowa jest zawarta na warunkach promocyjnych, a jeśli tak to czy okres promocji (obwarowany obowiązkiem nie wypowiadania umowy pod groźbą naliczenia kary umownej) już się zakończył. Po upewnieniu się, że tzw. okres promocyjny zakończył się, można złożyć w punkcie obsługi operatora lub wysłać listem poleconym wypowiedzenie, które powinno zawierać pewne minimum treści:
- adres abonenta,
- adres operatora,
- dane umożliwiające identyfikację umowy, która ma być wypowiedziana – np. nr telefonu.
- krótka informacja o wypowiedzeniu umowy,
- własnoręczny podpis.

Zwykle umowy oraz regulaminy świadczenia usług stawiają warunek zachowania formy pisemnej dla skuteczności wypowiedzenia. Oznacza to zgodnie z art. 78 § 1 Kodeksu cywilnego, że na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli (wypowiedzenia) powinien znajdować się własnoręczny podpis składającego. Rzadko operatorzy dopuszczają możliwość wypowiedzenia za pośrednictwem faksu lub poczty elektronicznej. Właściwie niespotykana jest możliwość wypowiedzenia umowy poprzez np. zgłoszenie telefoniczne. Regulamin świadczeni usług określa również zwykle mający zastosowanie okres wypowiedzenia oraz sposób jego liczenia.

CZY OPERATOR MOŻE NALICZYĆ KARĘ UMOWNĄ ?

Zgodnie z art. 483 § 1 Kodeksu cywilnego, można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego następuje przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). W przypadku umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych zobowiązaniem niepieniężnym, na wypadek niewykonania którego zastrzegana jest kara umowna (określana w umowie niekiedy jako opłata specjalna) jest zobowiązanie do korzystania z usług przez czas oznaczony, określone zwykle w umowie lub też w regulaminie promocji.W kontekście wielkości kary umownej należy wskazać również na art. 57 ust. 6 ustawy Prawo telekomunikacyjne, zgodnie z którym, w przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, związanego z ulgą przyznaną abonentowi, wysokość roszczenia z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub przez dostawcę usług z winy abonenta przed upływem terminu, na jaki umowa została zawarta nie może przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Oznacza to, że operatorzy są zobowiązani do miarkowania kary umownej w zależności od terminu wypowiedzenia umowy.

CZY OPERATOR MOŻE SPRZEDAĆ WIERZYTELNOŚĆ ZEWNĘTRZNEJ FIRMIE WINDYKACYJNEJ ?

Powszechnie wykorzystywaną i nie budząca wątpliwości formą sprzedaży wierzytelności pieniężnych jest tzw. umowa przelewu wierzytelności uregulowana w art. 509 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew). Dodatkowo § 2 przywołanego przepisu stanowi, że wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Przy tej okazji często poruszaną przez konsumentów kwestią jest możliwość przekazywania przez wierzyciela pierwotnego osobie trzeciej (np. firmie windykacyjnej) danych osobowych dłużnika wraz z późniejszą możliwością ich przetwarzania przez osobę trzecią. W tej kwestii wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 6 czerwca 2006 r. (sygn. akt I OPS 2/2005), z którego wynika, że można przekazywać firmom windykacyjnym dane dłużników bez ich zgody, ale trzeba czynić to w sposób rozważny.

JAKIE DZIAŁANIA MOŻE PODJĄĆ FIRMA WINDYKACYJNA ?

Firma windykacyjna, która weszła w posiadanie wierzytelności na podstawie art. 509 kodeksu cywilnego ma prawo dochodzić jej zapłaty na tych samych zasadach na jakich mógł to czynić wierzyciel pierwotny, czyli operator usług telekomunikacyjnych. Czyli może kierować wezwania do zapłaty, pozew do sądu oraz stosować inne dopuszczalne przez prawo działania prowadzące do odzyskania dłużnych kwot. Należy jednak stanowczo zaznaczyć, że nawet po uzyskaniu prawomocnego wyroku sądu zaopatrzonego w klauzulę wykonalności (tytuł egzekucyjny) firma windykacyjna nie ma prawa stosować środków przymusu przewidzianych w Kodeksie postępowania cywilnego do zastosowania przez komornika sądowego. Tm bardziej na etapie tzw. polubownej windykacji firma windykacyjna nie może podejmować czynności zastrzeżonych przez prawo dla komornika. W szczególności nie ma prawa przymusowo zlicytować nieruchomości lub ruchomości dłużnika, zając mu wynagrodzenie lub też dokonać przeszukania mieszkania.

Powiatowy Rzecznik Konsumentów

Szczegóły: Opublikowano: poniedziałek, 05, sierpień 2013 08:23

Podstawa prawna działania Rzecznika:

Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej

art. 76 - stanowi delegację ustawową dla organów administracji publicznej oraz organów samorządu terytorialnego, do prowadzenia aktywnej i spójnej polityki, gwarantującej skuteczną ochronę konsumentów „przed działaniami zagrażającymi ich zdrowiu, prywatności i bezpieczeństwu oraz przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi”;

Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym;

Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów

reguluje zakres zadań samorządu terytorialnego w zakresie ochrony praw konsumentów oraz kształtuje pozycję Rzecznika konsumentów.

Uprawnienia Rzecznika:

Rzecznicy wyposażeni są przez ustawodawcę w uprawnienia procesowe i doradcze, do których należą:

1. zapewnienie konsumentom bezpłatnego poradnictwa i informacji prawnej w zakresie ochrony ich interesów,

2. wytaczanie powództwa na rzecz konsumentów, oraz wstępowanie za ich zgodą do toczącego się postępowania, w sprawach o ochronę interesów konsumenta,

3. możliwość udzielania obywatelom także w innych formach pomocy prawnej w zakresie ochrony praw konsumentów,

4. składanie wniosków w sprawie stanowienia i zmiany przepisów prawa miejscowego w zakresie ochrony interesów konsumentów,

5. współdziałanie z właściwymi terytorialnie delegaturami UOKiK, jednostkami IH, oraz organizacjami konsumenckimi,

6. występowanie do Zarządu Powiatu z wnioskiem o zlecenie prowadzenia bezpłatnego poradnictwa konsumenckiego działającym na obszarze powiatu organizacjom, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumenta,

7. możliwość żądania wszczęcia postępowania antymonopolowego,

8. prawo występowania do UOKiK w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów,

9. wytaczanie powództwa jako reprezentant grupy w postępowaniu grupowym.